گفتم : ببین دست و پا داره!

گفت : آره میبینم ، ولی ادم نیست ...

گفتم : ببین حرکت هم میکنه و راه هم میره ها،

گفت : آره ... با اینحال ولی آدم نیست ...

گفتم ببین یک سر و دو گوش هم داره،

گفت : آره مشخصه ولی بهت دارم میگم آدم نیست

گفتم : بابا آخه نیگاه کن ، حرف هم میزنه !

گفت : حتی اگه بتونه برقصه و آواز بخونه ، از دیوار بره بالا ، بتونه سیب زمینی خلال کنه و آشپزی کنه ، باز هم من میگم آدم نیست ...

راست میگفت : دوره ؛ دوره ی رباتها و آدم آهنی ها بود ، حیف دیر متوجه شدم

نمی نویسم …..

چون می دانم هیچ گاه نوشته هایم را نمی خوانی

چون…

نمی نویسم …..

چون می دانم هیچ گاه نوشته هایم را نمی خوانی

حرف نمی زنم ….

چون می دانم هیچ گاه حرف هایم را نمی فهمی

نگاهت نمی کنم ……

چون تو اصلاً نگاهم را نمی بینی

صدایت نمی زنم …..

زیرا اشک های من برای تو بی فایده است

فقط می خندم ……

چون تو در هر صورت می گویی من دیوانه ام.

کاش می شد هیچ کس تنها نبود…
کاش می شد دیدنت رویا نبود…
گفته بودی با تو میمونم ولی
رفتی و گفتی که اینجا جا نبود…
سالیان سال تنها مانده ام،
شاید این رفتن سزای ما نبود…
من دعا کردم برای بازگشت،
دستهای تو ولی بالا نبود…
بازهم گفتی که فردا میرسی ،
کاش روز دیدنت فردا نبود…

درد هرکس را طبیبی داده ای
رنج هرکس را نصیبی داده ای
ای خدا آخر طبیب من کجاست
مردم از حسرت نصیب من کجاست…!

نه اینکه زانو زده باشم

نه, فقط تنهایی سنگین است…

نگو گناه کردم عاشق شدم

اگه گناهم باشه جرمش این نیست

که دستاتو یکی دیگه بگیره

نه جرم من اینقده سنگین نیست



فدات بشم نگاتو از من نگیر

نه به خدا قسمت من این نیست

هیشکی قد من تو رو دوس نداره

برای خوشبختیت غمگین نیست

هنوز داره تو گوش من میپیچه

لحن دوست دارم گفتنت گلم

هنوز فقط تو تنها ارزومی

هنوز واست تنگ میشه هرشب دلم



با اینکه میدونم تو قلب سنگت

دیگه برای من جایی نداره

دلم نمیاد تو رو نفرین کنم

الهی که خدا سرت نیاره

هنوز داره تو گوش من می پیچه

لحن دوست دارم گفتنت گلم

هنوز تو تنها ارزومی

هنوز واست تنگ میشه هرشب دلم

یک شبی مجنون نمازش را شکست

بی وضو در کوچه ی لیلا نشست

عشق آن شب مستِ مستش کرده بود

فارغ از جام الستش کرده بود

سجده ای زد بر لب درگاه او

پُر ز لیلا شد دل پر آه او

گفت یارب از چه خوارم کرده ای

بر صلیب عشق دارم کرده ای

جام لیلا را به دستم داده ای

وندر این بازی شکستم داده ای

نیشتر عشقش به جانم می زنی

دردم از لیلاست آنم می زنی

خسته ام زین عشق ، دل خونم نکن

من که مجنونم ، تو مجنونم نکن

مرد این بازیچه دیگر نیستم

این تو و لیلای تو … من نیستم

گفت ای دیوانه لیلایت منم

در رگ پنهان و پیدایت منم

سالها با جور لیلا ساختی

من کنارت بودم و نشناختی

عشق لیلا در دلت انداختم

صد قمار عشق یکجا باختم

کردمت آواره ی صحرا نشد

گفتم عاقل می شوی اما نشد

سوختم در حسرت یک یا ربَّت

غیر لیلا بر نیامد از لبت

روز و شب او را صدا کردی ولی

دیدم امشب با منی گفتم بلی

مطمئن بودم به من سر می زنی

در حریم خانه ام در می زنی

حال این لیلا که خوارت کرده بود

درس عشقش بی قرارت کرده بود

مرد راهش باش تا شاهت کنم

صد چو لیلا کشته در راهت کنم

دلم گرفته ای خدا مگه نیستی اون بالا

خیلی دلم پر ازت از قدیما تا حالا

مگه نگفتی هرکی درد داره بیاد به من بگه ؟؟

پر غصه ست قلب من آخه نمی بینی چرا ؟؟



دار و ندارم رو دادم به پای هرکی که اومد تو قلب من

ولی پشت پا زدند اونایی که یه روز بودند دور و برم



نفس نفس میزنمو تو دل غصه ها میرم

از روی بی کسی همش دل به غریبه میدم

خدا دستامو بگیر که دیگه طاقت ندارم

تو که همیشه با منی

کسی رو جز تو ندارم

دار و ندارم رو دادم به پای هرکی که اومد تو قلب من

ولی پشت پا زدند اونایی که یه روز بودند دور و برم

مرگ پایان کبوتر نیست
مرگ وارونه یک زنجره نیست
مرگ در ذهن اقاقی جاری است
مرگ در آب و هوای خوش اندیشه نشیمن دارد
مرگ در ذات شب دهکده از صبح سخن می گوید
مرگ با خوشه انگور می آید به دهان
مرگ در حنجره سرخ-گلو می خواند
مرگ مسئول قشنگی پر شاپرک است
مرگ گاهی ریحان می چیند
مرگ گاهی ودکا می نوشد
گاه در سایه است به ما می نگرد
و همه می دانیم ریه های لذت ، پر اکسیژن مرگ است

به قول سهراب..!!!!
هر کجا هستم ، باشم،
آسمان مال من است.
پنجره، فکر ، هوا ، عشق ، زمین مال من است.
چه اهمیت دارد
گاه اگر می رویند
قارچهای غربت؟

من نمی دانم
که چرا می گویند: اسب حیوان نجیبی است ، کبوتر زیباست.
و چرا در قفس هیچکسی کرکس نیست.
گل شبدر چه کم از لاله قرمز دارد.
چشم ها را باید شست، جور دیگر باید دید.
واژه ها را باید شست .
واژه باید خود باد، واژه باید خود باران باشد.

چترها را باید بست.
زیر باران باید رفت.
فکر را، خاطره را، زیر باران باید برد.
با همه مردم شهر ، زیر باران باید رفت.
دوست را، زیر باران باید دید.
عشق را، زیر باران باید جست.

ماهی توی آکواریوم ما ، هی میخواست یه چیزی بهم بگه !

تا دهنشو وا می کرد آب می رفت تو دهنش نمی تونست بگه !!!

دست کردم تو آکواریوم درش آوردم و شروع کرد از خوشالی بالا پایین پریدن !

دلم نیومد دوباره بندازمش اون تو...

اینقده بالا پایین پرید تا خسه شد خوابید !!!

دیدم بهترین موقع تا خوابه دوباره بندازمش تو آب ، ولی الان چندساعته بیدار نشده...

یعنی فکرکنم بیدار شده دیده انداختمش اون تو قهر کرده خودشو زده به خواب !


***

این داستان رفتار بعضی از آدم هایی است که کنارمونند، دوستشون داریم و دوستمون دارند
ولی ما رونمی فهمند و فقط تو دنیای خودشون دارند بهترین رفتار را با ما میکنند...!

خدایا بزرگ و توانا تویی

رحیم و، رئوفی و یکتا تویی

پر از مهری و بخشش و مغفرت

که ما قطره هستیم و دریا تویی

گناهان ، پنهان نباشد زتو

چو داننده غیب و پیدا تویی

برای همه بی کسان،ای خدا

پناه و نگهبان و ماءوا تویی

دلم گیرد آرام با یاد تو

دلارام هر پیر و برنا تویی