کاش می شد هیچ کس تنها نبود…
کاش می شد دیدنت رویا نبود…
گفته بودی با تو میمونم ولی
رفتی و گفتی که اینجا جا نبود…
سالیان سال تنها مانده ام،
شاید این رفتن سزای ما نبود…
من دعا کردم برای بازگشت،
دستهای تو ولی بالا نبود…
بازهم گفتی که فردا میرسی ،
کاش روز دیدنت فردا نبود…

درد هرکس را طبیبی داده ای
رنج هرکس را نصیبی داده ای
ای خدا آخر طبیب من کجاست
مردم از حسرت نصیب من کجاست…!

نه اینکه زانو زده باشم

نه, فقط تنهایی سنگین است…