حـبـذا پـای گـل و صـبـحـدم و فـصـل بهار

باده در دست و هوا در سر و لب بر لب یار

بــی رخ یـار هـوای گـل و گـلـزارم نـیـسـت

زانـکـه بـا دسـت نـسـیـم چـمـن و بوی بهار

هـمـه بـتـخـانهٔ چین نقش و نگارست ولیک

اهـل مـعـنـی نـپـرسـتـنـد مـگـر نـقـش نـگار

در دل تـنـگ مـن آمد غم و جز یار نیافت

اوسـت کـانـدر حـرم عـشـق تو می‌یابد بار

ســکــه روی مــرا نــقــش نـبـیـنـی زانـروی

کـه درسـتـسـت کـه چـشـمت نبود بر دینار

خـرم آنـروز کـه مـن بـوسـه شـمارم ز لبت

گـر چـه بـیـرون ز قـیـامـت نـبـود روز شـمار

گــفــتـی از لـعـل لـبـت کـام بـر آرم روزی

چـون مـراد مـن دلـسـوخـتـه ایـنـست برآر

از مــیــانـت چـو کـمـر مـیـل کـنـارسـت مـرا

گـر چـه بـی زر ز مـیـانـت نتوان جست کنار

گـر بـتـیـغـش بـزنـی روی نـپـیـچـد خـواجو

کـه دلـش را سـر یارست و تنش را سر دار

قــاصــدی کــو تــا فــرسـتـم سـوی تـو

غـــیـــرتــم آیــد کــه بــیــنــد روی تــو

مــرده بــودم زنــده گــشــتـم بـامـداد

کـــامـــد از بـــاد ســحــرگــه بــوی تــو

کـاش مـی‌مـردم نـمـی‌دیـدم به چشم

ایـــن دل افــتــد دور از پــهــلــوی تــو

دل شــده از جــفــت ابــروی تـو طـاق‌

زان پـریـشـان گـشـته چون گیسوی تو

عـاقـبـت کـردی بـه یـک زخـمم هلاک

آفـــــریــــن بــــر قــــوت بــــازوی تــــو

مــی کـشـد پـیـوسـتـه بـر روی تـو تـیـغ

ســخــت بـی‌شـرمـسـت ایـن ابـروی تـو

قــبــلــلــهٔ جــان مــنــی پــس‌ کــافــرم

گـــر نــمــایــم روی دل جــز ســوی تــو

عـهـدکـردم تـا بـرون خـسـبـم ز بـنـد

مــی‌‌کــشــد بــازم کــمــنــد مــوی تــو

مـن اگـر تـرسـم ز چشمت باک نیست

شـــیـــر نــر مــی‌تــرســد از آهــوی تــو

گــر بــدانــم در بــهــشــتــم مــی‌بـرنـد

کــافــرم گــر پــا کــشــم از کــوی تــو

من‌ چه حد دارم که غلمان را ز خلد

مـــی‌فـــریـــبــد نــرگــس جــادوی تــو

پـــای قــاآنــی رســد بــر ســاق عــرش

گـــر نـــهـــد ســـر بــر ســر زانــوی تــو

سـاقـی دل نـرگـس شـهـلـای تو

مـسـتـی جـان از مـی مـیـنای تو

ای ز ســر زلــف چــلـیـپـای تـو

اهـل جـنـون سلسله در پای تو

سـیـنه نهادم به دم تیغ عشق

دیـده گـشـادم بـه تـمـاشـای تو

چیست بلای دل صاحب‌دلان

جـــلـــوهٔ بــالــای دل آرای تــو

ســرو کــنــد بــا هــمـه آزادگـی

بــنــدگــی قــامــت رعـنـای تـو

بـاخـته‌ام از پی یک بوسه جان

یــافــتــه‌ام قـیـمـت کـالـای تـو

پـرده بـرانـداز کـه نـتـوان نـمـود

قــطــع نــظــر از رخ زیـبـای تـو

پـا نـکـشـم از سـر کـوی امـیـد

تــا نـدهـم جـان بـه تـمـنـای تـو

جـان فـروغـی نـرسـد بـر مـراد

تــا نــرود بــر ســر ســودای تـو